تمرکز دشمن بر سردار سلیمانی، چرا ؟
- ۱ نظر
- ۲۵ اسفند ۹۳ ، ۱۹:۴۷
رمز و راز همراهی علی (ع) با خلفا
حضرت علی(ع) هیچگاه زبان به طعن و سب و لعن نگشودند و بلکه فراتر از آن همواره در حد امکان مساعدت کردند، از آنچه شایسته بود تمجید کردند، آنچه را ناشایست بود تذکر دادند و به تعبیر خویش، در مقام وزارت، نقشی فعال ایفا نمودند.
رمز و راز همراهی علی (ع) با خلفا
علی(ع) نخستین گرونده به پیامبر اسلام و اولین تصدیق کننده ایشان بود (نهج البلاغه، خطبه 71).همیشه همراه پیامبر و مصاحب ایشان بود.(نهج البلاغه، خطبه 192) در راه حق، لحظه ای دچار شک و تردید نشد. (نهج البلاغه، حکمت 184).به راههای آسمان عالمتر از راههای زمین بود(نهج البلاغه،خطبه 189) و علم در سینه اش موج میزد (نهج البلاغه، حکمت 147).در جایی که قهرمانان، پایشان می لرزید و مجبور به عقب نشینی می شدند در کنار پیغمبر اسلام بود و جانش را سپر بلایشان می کرد. (نهج البلاغه، خطبه 197) این علی (ع) با اوصافی چنین بعد از رحلت رسول خدا و در ارتباط با وقایع پیش آمده در سقیفه چه کرد؟ سوالی که پاسخ بدان می تواند راهگشای امروز عمل مسلمین باشد. در پاسخ به این سوال به نکاتی چند اشاره می گردد.
حدیث در مورد گناه کبیره
ـ پـیـامـبـرخدا(ص ) : گناهان کبیره عبارتند از : شرک ورزیدن به خدا , آزردن پدر و مادر , قتل نفس (آدم کشى ) و سوگند دروغ عمدى (براى ضایع کردن حقوق دیگران و خوردن مال مردم.)
ـ امـام باقر(ع ) : در پاسخ به سؤال از کبایر فرمود : هر گناهى که خداوند براى آن وعده آتش داده است (کبیره مى باشد.)
پیامبر خدا(ص ) : گناهان بزرگ نه تاست : بزرگترین آنها شرک ورزیدن به خداى عزوجل است و کشتن مؤمن و ربا خوارى و خوردن مال یتیم و تهمت زدن به زن پاکدامن و فرار ازمیدان جهاد و رنـجـاندن پدر و مادر و در هم شکستن حرمت بیت الحرام و جادوگرى , هر کس پاک از این نه گناه خداى عزوجل را دیدار کند با من در بهشتى خواهد بود که درهاى آن ازطلاست .
ـ امـام عـلـى (ع ) : گـناهان کبیره عبارتنداز: شرک ورزیدن به خدا, آدم کشى , خوردن مال یتیم , تهمت زدن به زن پاکدامن فرار ازمیدان جهاد, تعرب بعدازهجرت , جادوگرى ,آزردن پدر و مادر , رباخوارى , جدا شدن از جامعه مسلمانان و شکستن پیمان (بیعت یا معامله .)
ـ امـام صادق (ع ): قتل نفس (آدم کشى )از گناهان کبیره است , زیرا خداى عزوجل مى فرماید :((و هر که مؤمنى را از روى عمد بکشدسزایش جاودانه شدن دردوزخ است.)
ـ امام باقر(ع ) : درباره آیه (( بر آنچه مى کردند پاى نفشارند )) , فرمود : اصرار بر گناه این است که بنده گناه کند و آمرزش نطلبد و در فکر توبه هم نباشد این است اصرار (بر گناه .)
ـ امـام صـادق (ع ) : اصـرار بـر گـنـاه بـه مـعـناى ایمن دانستن خود از عذاب خداست و کسى جززیانکاران , خود را از مکر (عذاب و مهلت ) خداوند ایمن نداند
ـ پیامبر خدا(ص ) : خشکیدگى چشم (نگریستن از خوف خدا) و سنگدلى و حرص زدن زیاد براى طلب روزى و اصرار بر گناه از نشانه هاى شقاوت است .
الف – نظام خلقت و آرامش
خلقت علیمانه و حکیمانه و بر اساس نظم است. رعایت این نظم در هر امری، موجب آرامش میگردد و عدم رعایت آن آرامش (تسکین) و بالتبع رشد در هر زمینهای را مختل میسازد. از این رو میفرماید: شما را زوج (زن و مرد) آفریدم و برای شما همسری و عشق، محبت و جاذبه فیمابین را قرار دادم «لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا» تا با آنها به آرامش دست یابید.